Silence, silence, silence!!! / Լռություն, լռություն, լռությու՜ն

There was a power failure. The silence fell so sadden, that at once he didn’t understand what was going on. The computer stopped its monotonous humming.
What a pleasure it was! He yawned, stretched, and decided to have coffee: a spoonful instant coffee filled in the water that should be boiled in an electric kettle. Electric!He cursed on his mind, may be…
“Haven’t got a light?” somebody’s head appeared through the door.
“Ha?” he yawned again.
“The light’s gone and I have no mind when it’ll come. Let’s go home, shall we?”
“No. To go home? So many things to be done. I’ll just call to see when it’ll come.”
“And what if it’ll ne
ver come?”
“How could that be? I’ll call now to see what’s up?”
“No, I don’t mean for now, what if there won’t be an electric supply any more, imagine the power is cut everywhere, in the whole world…”
“Wha...aaat???.....”


 Վթար էր: Լռությունն այնքան արագ իջավ, որ միանգամից անգամ չհասկացավ` ինչ է կատարվում: Համակարգչի միալար գվվոցը լռեց: Որքա՜ն հաճելի էր: Հորանջեց, ձգվեց, որոշեց սուրճ խմել. ՙԱչքի չափով՚ լցրած լուծվող սուրճ, հետո տաք ջուր, հետևաբար էլեկտրական թեյնիկ: Էլեկտրակա՜ն: Մտքում հայհոյեց, երևի...
- Դու էլ լույս չունես,- ինչ որ մեկի գլուխը երևաց դռան արանքում:
- Հը՞,- կրկին հորանջեց:
- Լույսերը կտրել են, չգիտեմ երբ կտան, չգնա՞նք տուն:
- Չէ, ի՞նչ տուն: Գործերը կիսատ են, հեսա զանգեմ, տեսնեմ երբ կտան:
- Իսկ եթե ընդհանրապես չտա՞ն:
- Ո՞նց չեն տա: Հեսա զանգեմ:
- Չէ, խոսքն էսօրվա մասին չի, պատկերացրու էլ ընդհանրապես լույս չտան, վերջ, էներգիան կտրվել ա, ամեն տեղ, աշխարհով մեկ...
-Ի...իիիի՞նչ........