Sunday, July 1, 2012



Ատելությունը գրեցին մեծատառով,

Իսկ մարդասերներին հայտարարեցին ազգի թշնամի,

Ստեղծեցին երկեր՝ չար ու անբարո,

Սանձարձակությանն ազատության դիմակ հագցրին:

Երազելը համարեցին թուլություն,

Իսկ հայհոյանքն ու կռմփամարտը զորության նշան,

Սպանեցին վերջին խոյանքը հոգու

Ու հորջորջեցին, թե թռիչք ունեն, թե հավերժացան:

Կախ ընկան ժամանակի բեղերից ու ետ պտտեցին

Մինչև որ ժամանակն իրեն թափ տվեց,

Ազատ անկումը մի պահ ազատություն կոչեցին,

Դահիճները մնացին առանց դիմակ ու կացին:

Ու մժեղներն ընկան

ու մժեղներն այդուհետ ապրում են ճահճում:


No comments:

Post a Comment